B              L              O              G              M              A              N

Sid Vicious - Sid Sings (1979) U2 - Zooropa (1993) Rockwell - Somebody's Watching Me (1984) Sabrina - Sabrina (1987) Tom Waits and Crystal Gayle - One from the Heart (Music from the Motion Picture) (1982) Bonnie 'Prince' Billy - Beware! (2009) Jeff Buckley - Grace (1994) BLOGMAN random image 85

#9070 [Rick B]

24 januari 2011, 14:11:58 geplaatst door Rick B · 18 Reacties · Geraden door Enkay · Hoes

Kronos Quartet - Winter Was Hard (1988)
Kronos Quartet – Winter Was Hard (1988)

Tags:

18 reacties tot nog toe ↓

  • 1 Dennes // 24 januari 2011 om 14:18:14

    Dat ziet er vaag bekend uit.

  • 2 Rick B // 24 januari 2011 om 14:19:03

    Hintje: voor het eerst

  • 3 Herr Meijer // 24 januari 2011 om 14:33:27

    Depeche Mode?

  • 4 Rick B // 24 januari 2011 om 15:18:35

    H: ik kwam op de groep omdat ik ze tegenkwam op dezelfde Spotify playlist waar ik het bij de vorige opgave over had: Muziek met cello.

  • 5 PV // 24 januari 2011 om 16:51:47

    Rick, complimenten voor je avatar van Kees Kist. Ik herken het voetbalplaatje, volgens mij kreeg je dat cadeau bij een levensmiddel (koek?). Ik heb Kees een paar jaar terug geïnterviewd en heb een paar uur met ‘m gevist. Bijzonder innemende man. Ik heb ook een shirt van ‘m, met SONY op de borst. AZ was de eerste voetbalclub in Nederland met shirtsponsoring overigens, ook de eerste (en enige?) met de naam van de speler op de borst. Shirt van Hovenkamp in die hoedanigheid bezit ik ook.

  • 6 Pipster // 24 januari 2011 om 16:56:17

    Maar heeft hij nu wel of niet z’n sportzaak ik de fik gestoken……

  • 7 PV // 24 januari 2011 om 16:57:59

    Nee

  • 8 Pipster // 24 januari 2011 om 16:58:57

    Hoera dan, Keessie is GEEN pyromaan….

  • 9 Rick B // 24 januari 2011 om 17:02:26

    Klopt:

    “Kees Kist is de enige voetballer die ik ken die je de miljoenen werkelijk door de strot moet duwen.’ Advocaat Berry Bertels (59) staat de ex-international al negentien jaar bij in diens strijd om schadevergoeding en eerherstel, nadat zijn vrouw ten onrechte was beschuldigd van brandstichting. “Maar mijn cliënt is mijn grootste vijand.’

    “Je reinste zwendel. Politie en justitie hebben de boel met opzet belazerd om de vrouw van Kees Kist van brandstichting te kunnen beschuldigen. Nadat ze is vrijgesproken, wordt een schadevergoeding geweigerd.

    De landsadvocaat verschuilt zich achter formaliteiten, omdat hij bang is de deksel van de beerput te lichten.’
    Berry Bertels heeft de Staat de oorlog verklaard. In onvervalste krijgs-taal schildert de raadsman van de ex-international zijn strijd om schadevergoeding en eerherstel. Een gevecht dat al negentien jaar duurt. Het meest frustrerende voor Bertels is dat hij zo lang na dato een waterdichte zaak denkt te hebben, maar dat Kees Kist het hoofd in de schoot lijkt te werpen.
    “Ik heb hem uitgelegd op welke fronten we kunnen scoren. Met bierviltjes en schaakborden. En als ik dan denk: goddank, hij snapt het, neemt hij steevast de verkeerde beslissing.’ Om te verzuchten: “Kees Kist is niet te coachen.’ Kist zelf is murw geslagen door de onrechtvaardige behandeling door politie en justitie. “Ik wil er geen woorden meer aan vuil maken.’ Hij verwijst voor commentaar naar Bertels.
    Het noodlot slaat toe op woensdag 23 juni 1982. Die avond breekt een brandje uit op de bovenverdieping van de sportzaak van Kees Kist in Steenwijk. Kees is op bezoek bij zijn vader en wordt door de brandweer telefonisch ingelicht. Paniek in huize Kist en vader en zoon snellen per auto naar naar de winkel. De brandweer is snel ter plekke en geeft na twintig minuten het sein brand meester’. Een deel van de voorraad is door vuur, rook en water vernield, maar al met al valt de schade mee.
    Zes dagen later komen twee rechercheurs op bezoek bij Kees Kist. Ze drinken een kopje koffie, eten een taartje en vragen of vriendin Inge even wil meekomen naar het bureau. Daar wordt ze in hechtenis genomen op verdenking van brandstichting. De aanleiding: Inge, medewerkster in de winkel, was ‘s avonds nog even in de zaak. Ter controle, omdat ‘s middags een klein brandje had gewoed in een doos met trainingspakken. Met een winkelmeisje had Inge de vlammen gedoofd. ‘s Avonds zag en rook ze niets, zodat ze gerust weer naar huis ging. Voor juridische hulp belt Kees Kist naar werkgever AZ, dat een jaar eerder dankzij de goalgetter landskampioen was geworden en de UEFA Cup-finale had bereikt. De club stuurt huisadvocaat Berry Bertels uit Amsterdam naar Steenwijk. Op het politiebureau ziet Bertels dat Inge na twee dagen cel is veranderd van een schoonheid in een junk’. Uit onderzoek blijkt later dat ze een miskraam zou hebben gehad, omdat haar medische hulp werd onthouden.
    Bertels constateert dat er veel ophef is over wat hij noemt een “lullig brandje’. Volgens de politie zit Inge vast vanwege tegenstrijdige verklaringen, bijvoorbeeld over het tijdstip waarop zij in de zaak zou zijn geweest. Bovendien is de sportzaak verlieslijdend. Eén en één is twee, nietwaar? Kees en Inge willen de verzekering tillen, luidt het oordeel.
    Kist, die in 1979 de gouden schoen won door in één seizoen 34 goals te scoren, wordt door supporters van andere clubs onthaald met spreekkoren als Keessie is een pyromaan’ en het nabootsen van loeiende brandweersirenes. De verzekering weigert de schade (320.000 gulden) te vergoeden en de bank sluit de geldkraan.
    Mentaal en financieel aan de grond vlucht Kees Kist naar het buitenland. Hij gaat spelen bij Paris Saint-Germain, maar maakt weinig indruk. Bertels: “Vind je het gek? Van zijn salaris maakte hij elke maand zesduizend gulden naar Nederland over om zijn schuldeisers te betalen. Iedereen heeft zijn geld gehad, tot de laatste cent. En hij werd steeds door mij achtervolgd. Had ik dit formulier weer nodig, of die informatie.’ Een seizoen later verhuist Kist naar de Franse tweede divisieclub Mulhouse. Zijn advocaat heeft inmiddels succes. Inge – inmiddels mevrouw Kist – wordt vrijgesproken door het gerechtshof, waarop de verzekering alsnog de schade betaalt.
    Kist en Bertels stellen plan B in werking: ze leggen een schadeclaim van een kleine 1,5 miljoen gulden op het bordje van de Staat. De aanvraag wordt afgewezen op formele gronden: de handtekening van Inge ontbreekt onder het verzoekschrift. De raadsman voert aan dat de gezondheid van Inge de gang naar Nederland niet toeliet. Vanwege inwendige bloedingen lag ze zelfs een tijdje in een Frans ziekenhuis. Ook Kees wilde niet van haar zijde wijken. Tijdens de mondelinge behandeling, waarbij Kees en Inge wel aanwezig zijn, wordt hen niet eens de kans geboden om aan te geven dat ze achter het verzoek van hun advocaat staan.
    Het echtpaar Kist voelt zich honds behandeld. In overleg met Bertels besluiten ze door te vechten. Ze gaan de burgerrechter om schadevergoeding vragen. De claim wordt pas in 1992 ingediend. Eén van de redenen is dat Bertels, die 400.000 gulden tegoed heeft van Kist, ernstig overspannen is geraakt. Een kantoorgenoot vergeet het verzoek op tijd in te dienen, ofschoon het door Bertels helemaal is voorbereid. Voor de landsadvocaat ligt de zaak eenvoudig: de zaak is verjaard, zodat geen schadevergoeding geëist kan worden. De rechtbank in Den Haag is het daar in 1997 mee eens. Een fikse tegenslag. Bij hernieuwde bestudering van het strafdossier stoot Bertels echter op enkele opmerkelijke zaken. Ineens ziet hij een verslag van telefoongesprekken die zijn afgeluisterd. Omdat die gesprekken geen bewijzen bevatten, gelden ze als ontlastend materiaal.
    De taps’ zaten niet bij de stukken die hem begin jaren tachtig ter hand waren gesteld. En daar zat ook niet het formulier van de politie bij waaruit blijkt dat Inge destijds nooit een tijdstip heeft genoemd waarop ze in de winkel was. Ze kon het zich niet herinneren, staat zwart op wit. Conclusie van Bertels: de processen-verbaal zijn vervalst en ontlastende stukken zijn destijds willens en wetens uit het dossier gehouden. “Keihard bedrog’, meent Bertels.
    De voorlichter van de politie zegt dat er niemand meer in Steenwijk is die iets van de zaak weet. Hij verwijst naar justitie in Zwolle. De persofficier reageert verbaasd: “Kees Kist? Is dat een bekende meneer? O, nou ik ben geen liefhebber van voetbal. Maar wij geven geen commentaar op een advocaat die zomaar iets roept. Zeker niet als de zaak nog onder de rechter is.’
    Omdat de nieuwe feiten nu pas aan het licht zijn gekomen, geldt het argument van verjaring niet meer, zo leert de uitspraak in de affaire-Willem Oltmans, die na tientallen jaren strijd tegen de Staat een miljoenenclaim gehonoreerd zag.
    Berry Bertels wil in hoger beroep gaan. Maar hij heeft een probleem: Kees en Inge Kist zijn niet meer zo happig. Ze zijn het vechten beu. Bertels: “Ze hebben geen enkel vertrouwen meer in de rechtsstaat.’ Kees verdient de kost als trainer van een amateurclub, volgend jaar heeft hij VV Steenwijk onder zijn hoede. Inge runt een manege, waar veel gehandicapten les krijgen. Ze zeggen dat ze het geld niet hebben om de procedure te voeren.
    Berry Bertels, tegenwoordig hoofdredacteur van het juridische tijdschrift Sportzaken: “We hebben een claim van 4,5 miljoen gulden, waarvan ikzelf zeven à acht ton tegoed heb. Maar wat doet Kees: hij laat een andere advocaat uitzoeken of ík fouten heb gemaakt. Als je een zaak stuk wilt maken, moet je dat doen. Die man heeft mij in die negentien jaar nog nooit een cent betaald. In een boze bui heb ik een keer gezegd: ik stuur je alle declaraties. En als je niet op tijd betaalt, laat ik je failliet verklaren. Hij keek me alleen maar glazig aan. Maar wat hij ook doet, ik vecht door. Voor mijn honorarium en – belangrijker – voor eerherstel. En ik ga er een boek over schrijven. De omslag is al getekend.’
    Rest de vraag: waarom zouden politie en justitie Kees Kist en zijn vrouw een hak willen zetten? Bertels lacht. Natuurlijk heeft hij een complottheorie. “Kees’ eerste vriendin was Gerda, een meisje uit Steenwijk. Toen Kees rijk en beroemd werd, heeft hij haar gedumpt voor de mooie Inge uit Bergen. Dat zette kwaad bloed in het dorp. En de broer van Gerda werkte bij de politie…’

    zaterdag, 23 juni 2001

  • 10 Dennes // 24 januari 2011 om 17:34:52

    Maar dan dat andere vraagstuk:
    Weet Kees Kist nu al wat zijn favoriete CD van het jaar 2002 is?

  • 11 Rick B // 24 januari 2011 om 18:36:41

    Ja hoor. Ik denk dat ik het in 2012 bekend ga maken.

  • 12 Rick B // 24 januari 2011 om 20:33:02

    H: Met z’n vieren

  • 13 Rick B // 24 januari 2011 om 21:12:27

    H: genoemd naar iemand die de lul van zijn vader afsneed en te water smeet.

  • 14 Rick B // 24 januari 2011 om 21:20:29

    of de zanger van Venom (die dat, voor zover bekend althans, niet gedaan heeft).

  • 15 Rick B // 24 januari 2011 om 21:28:52

    http://tinyurl.com/6d9qyfa

    http://tinyurl.com/5r7vtev

  • 16 Rick B // 24 januari 2011 om 21:30:31

    http://tinyurl.com/6dkvdr2

  • 17 Enkay // 24 januari 2011 om 21:34:07

    Kronos Quartet – Winter Was Hard

  • 18 Rick B // 24 januari 2011 om 21:36:41

    :cheerleader: :rockband: :dj: :rockband: :cheerleader:

You must log in om een reactie achter te laten.